Nowa era inwigilacji

I oto nastała  już nowa era

Wieki komórki i komputera.

Weszła pod dachy ,weszła pod strzechy,

Też  do mrowiska ,to nie są śmiechy.

Stoją anteny i wiszą druty,

W elektronikę las jest obuty.

I jest  mrowisko na skraju lasu,

I jest bezpiecznie i bez hałasu.

Mieszkają mrówki jak to w mrowisku

Całkiem na luzie ,niema tu ścisku.

Każda ma pokój i też sypialnie,

I żyje im się całkiem normalnie.

Prawie od rana nawet od świtu,

Dorwała mrówka swego pulpitu.

Klepie litery jak oszalała

Tak zręczna mrówka ,choć taka mała.

Pisze emaile i czyta Niasy,

Dawno po kawie zostały fusy.

Się przyzwyczaja do pracy nowej,

Jest sekretarką przy swej królowej.

Właśnie w tej chwili dzwoni komórka,

Młoda księżniczka ,królowej córka,

Chce powiadomić rząd i premiera,

Że do opery dziś się wybiera.

I tak co chwilę ciszę przerywa

Dzwonek komórki ,mrówka się zrywa,

A w komputerze tyle nowości,

Chciała by poznać  ,to się wciąż złości.

Wzięła komórkę i do komórki,

Zamknęła kluczem aż na trzy dziurki.

Teraz ma spokój ,ręce zaciera,

I migiem mrówka do komputera.

A co !? Nie wolno? Tylko dla ludzi?

Jest to ciekawe wcale nie nudzi.

I co się dziwisz ty głupia pało,

Szczenę rozwierasz ,coś ci się stało ?

Tu monitoring jest w naszym lesie,

Wszystko to widać co każdy niesie,

Co każdy robi o każdej porze.

Ja cię przepraszam to wszystko może?

A co żeś myślał głupi pacanie,

Bez mojej wiedzy nic się nie stanie.

Tak wiele mrówek wielkie skupisko,

Jest nowoczesne nasze mrowisko.

Ja cię przepraszam ,nawet w mrowisku

Inwigilacji cień jest nacisku,

Nawet królowa tu nie pomoże,

Gdy sekretarka zbyt wiele może .