MROCZNA DRZEMKA

Drzemie Zając na kanapie

Drzemie  mocno bo aż chrapie

Aż tak mocno ,mokry prawie

Sen ma ,jakby był na trawie

Leży sobie pośród drzewek

Lecz nie leśnych a marchewek

Tak czerwonych blado krwistych

Jakże smukłych  i soczystych

Wreszcie najem się do syta

Sam się Zając siebie pyta

Już chce ugryźć zęby wbija

Przed oczyma widzi kija

Coś oszalał przestań boli

Tu nikt tobie nie pozwoli

Żebyś kąsał mnie bezkarnie

Skończysz Zając za to marnie

Popełniłeś straszne czyny

Władzę mają tu rośliny

Chwilę potem sąd wysoki

Orzekł ciężkie dwa wyroki

Pierwszy wyrok ,życie całe

Będziesz mieszkał tu na stałe

I podlewał nas obficie

Zbrzydnie tobie lekkie życie  

Drugi wyrok ,wszystkie chwasty

Zjadał będziesz bez omasty

Jeszcze co dzień od niedzieli

Się porządnie las ten pieli

Taką karę mu orzekli

Tu się Zając cały piekli

Wymyśliły sobie modę

Ja mam nosić dla nich wodę

Mnie obarczać taką  karą

Niech wynajmą Kozę Starą

Ona lubi te chaberdzie

I wyskubie wszystkie wszędzie

Serce drży mu jak osika

Jak to Zając ,szybko znika

Pędzi na łeb i na szyję

Gdzieś na pewno się ukryje

Lecz marchewek las szeroki

Czarne chmury i obłoki

Mu nad głową się zebrały

W kropce Zając jest już cały

Nie ma gdzie się schować biedny

Czemu świat jest taki wredny

Czemu zawsze jest pod górę

Czemu zmyślasz taką bzdurę

Tu usłyszał głos z daleka

Od problemów kto ucieka

Weź się Zając do roboty

Skończą wszystkie się kłopoty

Wiele mu się jeszcze śniło

Czy cokolwiek to zmieniło

Sen podobno leczy rany

Umysł czysty gdy wyspany