MANGUSTY

 Mangusty mają zmysł szósty 
I nie lubią jeść kapusty ,
Bo wykwintne lubią dania .
Ze skorpionów są śniadania .

A gdy mają humor dobry ,
To na obiad jedzą kobry .
Jedzą wszystko co się wije ,
I jaszczurki czy też żmije .

I przyjaźnią się z Guźcami ,
Pod pewnymi warunkami .
Musi Guziec mieć insekty 
A Mangusta dać efekty .

Każdy insekt to rodzynka 
I Manguście cieknie ślinka .
A dla Guźca to cierpienia ,
Chce się pozbyć utrapienia .

Wtedy przyjaźń cementuje ,
Każde z nich się dobrze czuje .
Przestaje się Guziec drapać 
A Mangusta może chrapać .

Przyjaźń taka jest odwieczna .
Nie wiadomo , czy konieczna .
Widać , że gustują w sobie .
W kącie , między nimi fobie !

KSIĘŻYC

 Rzekło Słońce do Księżyca :
- Jakieś blade masz te lica .
- Czy to grypa , czy angina ?
- Może inna jest przyczyna ?

Spojrzał Księżyc na to Słońce :
- Kij to ponoć ma dwa końce .
- Jeśli świecisz na mnie w lecie ,
- To gorąco jest mi przecie .

- I od razu me policzki ,
- Jak od pieca w kuchni drzwiczki .
- Jakby ogniem płoną oba ,
- To też wcale nie choroba .

- Gdy przyświecasz w zimne noce ,
- Twe promienie tracą moce .
- Więc policzki oba blade .
- Nie choroba , daję radę .

- A na wiosnę i jesienią ,
- Twe promienie równo mienią ,
- Choć są obie zmienne pory ,
- To je wolę , no cóż , sorry .

PUMA

 Pulchne Pumy nie są z gumy ,
Mają tylko nadmiar dumy !

Piękna Puma żyje w parku ,
Dwa kocięta ma na karku .
Ciągle miałczą , jak kocięta ,
Piją mleko w dzień i święta .

Wycieńczona nimi Puma ,
Lecz rozpiera ją wciąż duma ,
Że ma takie ładne kotki .
Macierzyństwo , urok słodki .

Wszystko robi co należy ,
By obiadek był wciąż świeży ,
By dwa małe , ładne kotki 
Miały wygląd ciągle słodki .

Gdy podrosły oba dranie ,
Poszły już na polowanie .
Obaj noszą obiad Pumie .
Dwa obiady na raz , w sumie .

Znów rozpiera Pumę duma .
Dwa to dla niej , duża suma !