DYZIEK

29 grudnia 2014

====            ==============

Wszystkie pieski ,małe ,duże,

Chcą ogonki nosić w górze.

Marzą o tym co dzień ,skrycie,

Żeby mieć fajowe życie.

Psy- co kulą swe ogony,

Żywot mają spaskudzony.

Więc nie pozwól -by twe psisko,

Swój ogonek nosił nisko!

Jeśli spacer -po ogrodzie

Przy słoneczka pięknym wschodzie.

Żaden asfalt ,ani chodnik.

Jeden wróg a drugi szkodnik.

Któż to biega po asfalcie?

A chodnika ? -Też nie chwalcie!

Pierwszy  -to śmierdząca smoła!

Drugi  -zetrzeć łapki zdoła.

====                     =========

== Biega Dyzio -po ogrodzie,

Trawa łechce go po brodzie

I po brzuszku, tak go łechce,

Dyzio ! -wyleźć z trawy nie chce.

Takież !? -pyszne w niej zapachy.

Umorusał nimi pachy,

Umorusał swój podbródek,

Tak !-mu pasi!! -ten ogródek.

Miał dziś nawet małą chętkę,

Wszcząć z kumplami pogawędkę.

Lecz jest pewien, nabrał wiedzy,

Przed nim byli już koledzy.

Troszkę Dyzio zawiedziony,

Ma spacerek dziś spóźniony.

Ale Dyzio ,-choć malutki ,

Piesek ten jest bardzo rzutki.

Wpadł na pomysł oto taki;

List napiszę wam chłopaki!

Psi alfabet -sztuczka cwana.

Od pra-wilka stosowana

Jest skuteczna tysiąclecia.

Pośród krzaczków, pośród kwiecia,

Zapisują swoje zdania,

Myśli swoje ,przekonania,

Raz z ochoty ,znów ze złości,

Dla przyjaciół oraz gości.

Korespondencja ,ot, taka ,

Intrygująca tak psiaka.

Każda psiuncia ,każdy psiurek

Obsikuje każdy murek.

Każdy krzaczek ,każde drzewo,

Raz na prawo ,raz na lewo

I co tylko jest dokoła

Zapachami pieski woła.

Piesek czyta te zapachy

Zabierając je pod pachy

Gdy jak Dyzio, jest malutki,

No cóż począć ,takie skutki.

Mały Dyzio -nic nie zwleka.

Nie zadrżała mu powieka,

Nie zadrżała również druga,

Już po bucie sunie struga.

Jest klarowna , żółta silnie,

Wiadomości śle mu pilnie.

Dyzio lubi ,nawet trochę

Panią Firka -fajną Gochę!

Szła ze sklepu przez aleje

Po jej bucie- Dyzio leje.

Ani piszczy ,ani szlocha,

Jest wpatrzona pani Gocha

Prosto w oczy Dyzia pana,

Uginając swe kolana.

Nic nie czuje na swej nodze,

Więc zaniesie list po drodze.

Więc niech niesie szybko wieści

Jej pieskowi ,takiej treści;

Zrozum Firek -sprawa taka-

Pan mój wielka jest pokraka.

A do tego leń nad lenie

Niby wstaje ,a wciąż drzemie.

Więc się spóźniam na spacery,

Wierz mi Firek - jestem szczery.

Teraz strzela pan mój focha

Nawet gdy jest pani Gocha.

Za to jutro ,wcześnie z rana ,

Zbudzę szybko swego pana.

Pan się wreszcie wygramoli.

Będę czekał ,przy topoli.

Wezmę z sobą swą piłeczkę

Pobawimy się troszeczkę.

DYZIO

Bo nazajutrz ,nowy ranek,

Będzie pełny niespodzianek.

RYCERSKIE MARZENIA

28 grudnia 2014

Pcha niedola ,albo -dola.

Pędzi rycerz poprzez pola,

Poprzez lasy i doliny

I nieznane mu krainy.

Wciąż łakomy na przygody.

Fason ,średniowiecznej mody

Celebrować mu z honorem.

Chciałby w szranki stać z potworem .

Smoczek !? -Nawet choć maleńki.

Z wnętrz szyszaka ciche jęki,

Coś mamrocze pod swym nosem,

Jakby sprzeciw ,ze swym losem?

O rycerzu ! -To ballada.

Głuszy puszczy opowiada

Swoje dzieje , walki znoje

I sercowe swe podboje.

Trakt zbyt miękki ,drą kopyta.

Na rozstaju znak go wita ;

Jeśli nie chcesz zgnuśnieć w zbroi

Tysiąc przygód tam się kroi .

Gnaj na prawo ! - Wciąż na prawo!

Dreszcz emocji ,będzie klawo!

W drugą stronę zaś tak pisze;

Tu życiową znajdziesz ciszę.

Gnaj na lewo ! - Wciąż na lewo !

Tam spróchniejesz niczym drzewo .

Nikt nie zmąci ci spokoju ,

Tam starości zaznasz woju .

Nie odstanie co się stanie.

Wciąż w nim krew drży na wyzwanie.

Rzek ; -Przyjacielu , mój rumaku,

Ciężki żywot jest bez smaku!

Nawet w piwie jest goryczka.

W prawo! -Woła do koniczka.

-Mój rumaku ,koniu rączy

-Smak przygody niech nas łączy!

Trakt kamieniem jest już bity.

Tędy legend - Smocze mity!

Tędy zgnuśnieć - Kto zaś zechce.

Na rozstaju znak wzrok łechce.

Znowu leśne rozwidlenie .

Śmiech radości - Konia rżenie.

Rumak w strachu! Bez sprzeczności ,

Rycerz w przygód namiętności .

Wolno stąpa konik rączy.

Rzeka nurty cicho sączy

Na płyciźnie traktu brodu,

Co niezmiennie wiedzie smrodu.

W namiętności znudzon wielce.

Z bezczynności jest w rozterce

Nagle ,zamarł koń w bezruchu,

W trwodze zarżał ;-Druhu ! -Druhu!

-Smok na piątej chlipie wodę !

Przechyliwszy swoją brodę

Aby rycerz dojrzał gada

Co siedmioma łbami włada.

Zdrętwiał rycerz na rumaku.

Na tę chwilę ani znaku,

Ni ,jakiejkolwiek komendy,

By dopaść żywej legendy.

Wkurzył rumak się ze strachu.

Leży rycerz głową w piachu,

Jak pokraka się gramoli,

Bo go kuźwa ,wszystko boli .

Cała zbroja jest pogięta!

-No to kuźwa mamy święta!

-Popieprzone to smoczysko

-Musiał kuźwa stać tak blisko!?

-Ojej ! Co ja powiem mojej!?

-Utnę głowę gadu- dam jej.

-Bym nie zaznał dnia spokoju

-Trudno - stanę z nim do boju .

Dobył miecza w obie dłonie!

Dzika rządza w oczach płonie

Krew pulsuje ,serce bije,

-Hura !!! -Kuźwa -Raz się żyje!

Smok pragnieniem pochłonięty.

Spija wodę jak zaklęty

Siedem głów pod lustrem wody

Podglądają rybie gody.

Dwa zboczone dzikie klenie.

Pokazują jak walenie

Cmokają się w oceanie,

Z morskiej piany na tapczanie.

Dla ubogich takie porno.

Co oglądać ,wszystkim wolno ,

Nikt się przy tym nie zmiętosi,

Nawet im się nie zanosi.

Oglądają chciwe głowy.

Czy ten rybi sex jest zdrowy?

Klenia  ikra ,kawior może?

Czy tak można ? -O tej porze?

Woda w rzece jest czerwona!

Pierwsza głowa krwią zroszona,

Po dnie turla głowa druga,

Z trzeciej krwi wypływa smuga.

Ile wlezie rycerz siecze!

Z całej siły macha mieczem

Czwarta głowa odrąbana

Piąta na wpół  przekrajana.

Bolą smoka cztery szyje.

Piąta z bólu też się wije.

Niepokoi się smoczysko .

Szusta z siódmą ,wie już wszystko.

Wynurzyły się nad wodę.

Kto wyrządza smoku szkodę,

Kto się porwał nań zdradziecko

Gdy bezbronny jest jak dziecko.

Ogniem zieje głowa szósta.

Chełmem rycerz wodę chlusta,

Prosto w mordę leje cebry

Jakby dostał nagłej febry.

Ugaszony ogień z pyska.

Świeżą werwą rycerz tryska,

Ma podejście nader zdrowe

U haratał szóstą głowę.

Siódma głowa wciąż się głowi.

Krew w jej głowie mózg jej mrowi.

Śmierć niechybnie jest już blisko,

W trwodze ryknie tak smoczysko;

-Chlipie wodę smok spokojnie

-A ty kuźwa! Co !? Na wojnie!?
Ziazi ! -Łatwo się zarazi.
Razi ! -Gdy to się rozłazi.

Odwróciło się smoczysko.

Łby odrosły .Ot i wszystko.

Gdy głupota we łbie swędzi,

Buc na oślep ciągle pędzi.