Strony

wtorek, 12 marca 2013


Mazurki I Wróbelki

17 styczeń 2013

Ptasząt wielka jest rodzina.
Każdy ptaszek ma kuzyna,
Matkę ,ojca ,brata ,wujka.
Tak skowronek ,jak jaskółka.

I Mazurek ,ptaszek płowy
Co zamieszkał las dąbrowy,
Gdzie chowają się wiewiórki,
Jeże ,sarny i przepiórki,
Lisy ,wilki i jelenie,
Jedno takie miał marzenie.
Poznać wszystkich swych kuzynów,
Wujków ,ciotki i ich synów
I ich córki ,jeśli da się.

Za rodziną tęskni ptasie.

Więc poleciał w wiejskie pola,
Łąk zagonów ,blisko rola,
Na niej żyto i pszenica
A w nich kąkol i mietlica,
Wszelkich stanów ,raj dla ptaków.
Można najeść się robaków
I ziarenek różnej trawy,
Można ćwierkać bez obawy.
Gdzie beztrosko i bezpiecznie ,
Słowem ,można tu żyć -wiecznie.

Kłosek żyta w słońcu lśniący
Widok ten ,przyzywający.
Każdy ptak ,choćby nie wiem co?!
Musi  popróbować źdźbło!
Tak pomyślał nasz Mazurek.

Jak podwodny smukły nurek
Zapikował w zboże z góry,
Z góry chyżo na pazury.
I z polotem ,ptasim wdziękiem,
I magicznej dozy  lękiem
Wylądował w łan zbóż żyta
Gdzie sił ziaren niespożyta,
Jakby winogrona kiście
W słońcu mieniły soczyście.
Wśród tych kłosów są porosty,
Kwiaty ,fioletowe osty,
Można zoczyć polne maki
Odziane w czerwone fraki.
Między nimi ,barw przecinki,
Mienią inne się roślinki.
Nad tą łąką łanów zboża
Rójka trzmieli bzyka hoża
A w źdźbłach żyta ,niczym w lasku,
W promienistym słońca blasku
Siedzi sobie ptaszków chmara.
Melodyjna  Ćwirków gwara
Ćwierkiem tirli ,jakże cudna
Uchu miła ,nigdy nudna.
Jego nutki !-tak mu znane,
Tak radosne i kochane.

W mig zrozumiał nasz Mazurek
Że jest rodem z tych podwórek.
Jest z tej łąki ,z łanu tego
Jakże sercu mu drogiego.

Zakończyły się rozterki.
Są Mazurki i Wróbelki
Wróblowate oba rody,
Odprawiały w zbożu gody.

Ucieszyło się ptaszysko.

Trwało ptasie weselisko,
Żenił jeden się Wróbelek
Dalszy kuzyn ,Trelelelek.
Mazurkówna narzeczona
Ma być przyszła jego żona.
Spotkał ojca i mateczkę,
Spotkał wuja i cioteczkę,
I kuzynki i kuzynów,
I ich córki i ich synów ,
I sąsiadkę i sąsiada,
Trwa rodzinna tu biesiada.
Już dowiedział się Mazurek
Szary wróbel -jego wujek
Z siostrą ojca jest żonaty.
Ród mazurków wróblowaty!
Między nimi ta różnica;
U Mazurka inne lica.
Na policzkach czarne plamy.
Po tym ptaki rozpoznamy.

Żyją w zgodzie oba rody,
Czasem wspólne mają gody.