FRANCA

Rozczochrane miała piórka

Ruda taka jak wiewiórka

Można dotknąć było prawie

Franca stała na wystawie

Bez wypieków cera gładka

Na niej skąpa jakaś szmatka

Sprzedawała swą urodę

Promując nią czyjąś modę

Patrzę na nią myślę spoko

Od razu mi wpadła w oko

Mogła by być moją panią

Wciąż wytężam gały na nią

Lecz ta franca mnie nie widzi

Wiem ,udaje ,ze mnie szydzi

Jestem postać ludzka szara

Weź się goń chłoptasiu ,wara

Franca -nie dla ciebie chamie

Zrozumiałem jej przesłanie

Byłem jej urody chciwy

Z drugiej strony zbyt leniwy

Co się będę mizdrzył myślę

Adwokata zaraz wyślę

Tysiącami co dzień pluję

Niech się dowie co kosztuje

Kupił firmę w dwie godziny

Skończyły się francy kpiny

Oswojona jest wiewiórka

Do dziś ściera kurze z biurka