SAKE

25 listopad 2010

KRAKOWSKA SAKE

Mistrz samurajski rodem z Japonii,

Od alkoholu wcale nie stroni.

Lubi się napić ,utopić smutki,

Jak każdy chłop jest -smakoszem wódki.

A ta Japonia leży daleko.

Sake tam piją prawie jak mleko.

Głowa go boli i leczy kaca,

Tak samurajska ciężka jest praca.

Głowy ucięte ,rozprute brzuchy,

Słowem masakra ! doszły nas słuchy.

Musi wódeczkę on strzelić sobie,

Inaczej będzie ,sam pierwszy w grobie.

Porzucił miecze z rzucił kimono

Do Europy ,jak Joko Ono.

Zamieszkał w Polsce ,w mieście Krakowie,

Tu się wszystkiego na pewno dowie .

Stolica dawna i bimbrownicza,

Wszystkim napoi tego panicza.

Wyszedł na miasto ,na rynek mały,

Już go dziewczyny piękne witały.

Zdumiał się trochę ,onieśmielony,

Przecież nie przyszedł szukać tu żony.

Lecz one wiedzą ,gość zagraniczny,

I skośnooki i nawet śliczny!

Wzięły pod ręce ci samuraja,

I dały wódki ,mu tak na jaja.

Wypił z rozkoszą ,więcej poprosił,

A potem obie ,na rękach nosił.

Z dziwko je chapło ,więcej dolały,

Choć je już obie ,głowy bolały.

Jest charakterny ,słowem krew nasza.

Kochasiu powiedz swe imię - Sasza.

Przyznał się grzecznie o swoim tatku,

Że go mamusia miała z przypadku,

Gdy była młoda i studiowała,

Jego tatusia w Polsce poznała.

Krew jego przodków w żyłach się burzy,

Temu mu sake wcale nie służy.

Smaczna żytniówka i wyborowa

I w żyłach krew jest już całkiem zdrowa.