2013 styczeń 07

MROCZEK

Już zasnęły żabki w stawie

A gwiazdy milczkiem  migocą,

Śladem świerszcze zmilkły w trawie,

Cisza panoszy się nocą.

W blasku poświaty księżyca,

W środku głuszy na sklepieniu

Gdzie rozpierzcha się ciemnica,

Pędzi Mroczek w oka mgnieniu.

Bezszelestny stwór ciemności

Jak jaskółka w wirze lata.

Nadmiarem osobliwości,

Ptactwem wszelkim ponad -wzlata.

Większe  uszy ,wręcz od myszy,

Zamiast dzioba pieska morda,

Ta hybryda ciszę słyszy !

W strachu drży komarów horda.

Jest krwiopijnym nocnym panem,

Mu nie umknie żaden komar,

Krążąc między drzewostanem,

Ma włączony czuły sonar.

Krew z komarów bryzgiem tryska

Czerwonym rażąc kolorem,

Cuchnie ślina krwawiąc z pyska,

Oblizuje się jęzorem.

Mroczny Mroczek ,mrocznej nocy,
Wampir z głębokiej pieczary,
Co noc wzlata o północy,

Co noc ,pożera komary!