SZTUCZNE ŻYCIE

27 marca 2011

SZTUCZNE ŻYCIE

 Niech konwalia pachnie w lesie

Nie zrywajcie jej na wiosnę

Woń zapachów wiatr niech niesie

Ja z konwalią przecież rosnę

Zieją ogniem buldożery

Beton w ziemię wpiął korzenie

Nagość miasta łyse skwery

Kurz na ławce sobie drzemie

Polewaczka tuż za rogiem

Trzeźwi asfalt w tym zaduchu

Błoto miesza się ze smogiem

Znaczy obraz życia w puchu

Tuż opodal panny modne

Kręcą tyłki w swym zachwycie

Ich aleje są wygodne

Tak dreptają przez swe życie

Nie ma tęczy są neony

Księżyc w chmurze jakiś brudny

Nikt z nas ludzi nie zdziwiony

Sztuczny kolor taki złudny