WĘDKARSKA HISTORIA

Niedziela 29 01 2012

Niesamowita historia

Pewien wędkarz nad jeziorem

Wzmagał z wielkim się potworem.

Szczupak mocno wodą chlapie

Swym ogromnym pyskiem kłapie.

Kłapnął żyłkę, kłapnął wędkę,

Na wędkarza też miał chętkę.

Lecz się wędkarz zreflektował,

Wiosłem biedak się ratował.

Lecz szczupaka tak poniosło,

Migiem pożarł całe wiosło.

Groźnie patrzył na wędkarza,

Co się nigdy tak nie zdarza.

Podczołgał się z miną żwawą

I chce odgryźć nogę prawą.

A nasz wędkarz ,biedaczysko

Podskakuje  mimo wszystko.

Aż się kiwa łódka cała.

Bestia wcale nie przestała

I napiera mocniej jeszcze .

-Na kolacje zjadam leszcze,

-Na śniadanie lubię brzany,

-A na obiad ;-jem barany.

Kłapnął szczupak więc wędkarza

Co nad wodą to się zdarza.

Właśnie taką miał ochotę

I go połknął niczym szprot-ę .

-Opakowania nie znoszę.

Wypluł ciuchy i kalosze.

Poczym wskoczył do jeziora

Już nie widział nikt potwora.

I nie widział nikt wędkarza.

Co nad wodą też się zdarza.

Aż się w głowie to nie mieści

Takie z wody słychać wieści.

Usłyszeli to wędkarze

Nad jeziorem w pewnym barze.

I choć mieli dość ochoty

Tylko zjedli w barze szproty.

Nie chcąc mieć z nim do czynienia

Wyszli mówiąc do widzenia.

Póki pływa ta w nim zmora

Niema wieści z nad jeziora .

Bo też niema tam wędkarzy.

O horrorze ,nikt nie marzy.