DO PRZYJACIÓŁ PANA BOGA

10 marca 2011

DO przyjaciół PANA BOGA

Klasztor Shaolin w legendach słynie,

Walecznych mnichów mit nie zaginie.

I bez kozery ,mistrzów fechtunku

Wezwiesz na pomoc ,krzycząc ratunku.

Lepszy niż w bazach marines foki,

Do tyłu salta w powietrzu skoki,

Młócą cepami ,robią motyką,

Pietyzm z artyzmem ,technik z taktyką.

Niema znaczenia  jakim orężem,

Szablą czy dzidą ,zawsze jest mężem,

Zawsze mnich walczy o słuszną sprawę,

Broni biedaków gdy ma obawę.

Na szafot stawia nawet swe życie,

W cieniach zaułków ,samotnie ,skrycie.

Nie pragnie nagród i fanfar w fleszach.

Sens ideałów w sławę nie miesza.

Ubóstwo bycia i duch skromności,

Na piedestale puchar godności,

Cnota pokory ,sprawy oddanie,

Walka z krzywdami ich powołanie.

Jakże się odnieść do takiej wiary

W dzisiejszym świecie bezdusznej miary.

Czy Bóg istnieje ,w jakim umyśle ?

Buddyzm bez Boga ,czy tam jest  -myślę.