Duch Boru

 Jesień wnet się  z stąd wyniesie ,
Więc porządek zróbmy w lesie ,
Aby aura była miła ,
By się zimie , wiosna śniła !

Czym , czym prędzej do nas przyjdzie ,
Niech , czym prędzej od nas wyjdzie .
Wymyśliły to zwierzęta 
I rzecz ta jest , teraz święta .

Posprzątały to co miały .
To co miały pochowały ,
I już czysty jest las cały .

Fajnie . Zgodne jest jak w planie .
Wygrabione na polanie ,
Pozbierane z drzew nasiona .

Wpadła zima i zdziwiona ?
Skrzypi śniegiem , wichrem jęknie ....
Jak tu czysto ! Jak tu pięknie !

Choć nie miałam tego w planie ,
Dłużej mi się tu zostanie .
Aby lepiej podobało .
Umebluję las na biało .

Niechaj , słucha mróz mej woli .
Drzew gwiazdkami mi przysroić ,
Jak na niebie , skrzyć się będzie .
Tak przepięknie będzie wszędzie .

Dwór mój w ten czas się osiedli ,
Mrożne noce będziem wiedli .
Serce me zastygłe w lodzie ,
Dobrze czuć się będzie w chłodzie .

Zamartwiają się zwierzaki .
Plan o wiośnie nie był taki .
Nie przy zimie , lecz przy wiośnie !
Chcemy żyć tutaj radośnie !

Jeśli będzie długa zima ,
Któż z nas wtenczas ją  przetrzyma ?
Biedne , po głowach się drapią .
Łzy im wielkie z oczu kapią .

Marzenia się nie ziściły .
Co takiego żle zrobiły ?
Jak odwrócić swój los mają ?
Czy cokolwiek coś zdołają ?

Nie tak prędko , zaraz , zaraz .
Zbierzmy się tu wszystkie naraz .
Jeszcze przecież jest Duch Boru !
Duch , zawiązał ruch oporu .

Wetknął w serca nowe siły ,
By zwierzaki się wzbudziły .
Uplótł w twarze promyk wiosny .
Każdy zwierzak jest radosny !

Z serc ich bije tyle ciepła ...
Szybko zima z stąd uciekła .
A nazajutrz , w całym lesie 
Wiosna już krokusy niesie !

Rozsadziła na polanie ,
I na długo tu zostanie .
Cieszą wszystkie się zwierzaki .
Plan ich nie był , byle jaki .