BIAŁO W KOŁO NA WESOŁO

29 listopada 2010

BIAŁO W KOŁO NA WESOŁO

Dziś  na biało zasypało ,wszystkie w mieście dróżki,

Cieszą bardzo się maluchy , ślizgać będą nóżki.

Zbychu ,Zocha ,Jędrek z nimi ,już robią ślizgawkę,

Obtoczyły śniegiem w koło ,pod domem sadzawkę.

Nocą zajrzy Biały Dziadek , zwyczaj taki stary,

Od wiek wieków Dziad ma różdżkę ,którą czyni czary.

I tym razem ich nie zawiódł ,zostawił blat szklany,

Ucieszone są dzieciaki ,ziściły się plany.

Tafla lodu skrzy do Słońca ,przyciąga swym blaskiem,

Przyszły na nią razem dzieci ,z uciechą i wrzaskiem

Każde goni jak szalone ,ślizgają na brzuchu

Jaka fajna jest zabawa ,wśród białego puchu

Zbychu łyżwy ma na nogach ,przyniósł mu Mikołaj,

Ledwo na nich biedny stoi ,ma je tuż od wczoraj.

Nie przeszkadza to Zbychowi ,choć cały obity,

Musi mężnie stawić czoło ,w śród nich są kobity.

Zocha śmiało pcha swe sanki ,potem na nie wsiada,

Tak potrafi się rozpędzić ,jakaż ona rada!

Już nie musi prosić mamy by ją popychała,

Choć tak mała jeszcze Zosia ,sama radę dała.

Jędrek dorwał kija kawał ,do hokeja kija,

Goni chłopiec z nim po lodzie a jak się z nim zwija.

Będzie z niego hokeista  jak Mariusz Czerkawski ,

Naśladuje dobrze mistrza -był pilnie ciekawski.

Zima ta królowa śniegu ,dla dzieci radości.

Lecz nie każdy ją tu lubi gdy u nas zagości.

Choć jest mroźna i doskwiera i dosyć jej mamy,

Jest potrzebna na tym Świecie ,tak dzieci kochamy!

GŁOWA MĄDROŚCI

11 maja 2010

GŁOWA MĄDROŚCI

Skąd się wzięła mądrość w głowie

Czy mi na to ktoś odpowie?

Mądrość jako sama w sobie

Jest na przykład w czymś co robię

Od wieków filozofowie

Wiele pisali o głowie

Trudno pojąc rzeki wody

Mądre wszystkie tak wywody

Mówiąc bardziej w stricte sprawie

Wszyscy mądrzy ale prawie

Więc sam wcale się nie mądrze

Nie wymyślę nic już Skądże

Z filozofią chcę być razem

Kończąc wywód piszę frazę

Mądrość nie polega na nauce

Lecz myślenia wielkiej sztuce

SEKSY BLOND

29 listopada 2010

JURECZEK I SEKSY BLOND

Śliczna buzia ,śliczne oczy i śliczny tyłeczek.

Dojrzał w tłumie seksi blondi ,przystojny Jureczek.

Zaiskrzyły obie gały i cieknie mu ślinka,

Musi zerwać taki owoc ,słodki jak malinka.

Ruszył za nią szybkim krokiem ,przedziera się w tłumie.

Któż odpuści takie cudo ,każdy go zrozumie .

Wzrok swój wlepił Jerzy w biodra ,nic nie widzi w koło,

Tak się kiwa przed nim z wdziękiem ,mokre aż ma czoło.

Nieświadoma blondyneczka ,przed nim dalej kroczy.

Zatrzymała by się wreszcie ,Jurek tak uroczy.

Ale ona napuszona ,jak pawik w swe piórka.

Nie ogląda się za siebie i nie widzi Jurka.

Krew zalała by to wszystko ,narzeka już Jerzy.

Właśnie znikła mu blondynka ,tuż za rogiem wieży.

Zegar bije  ,czas odlicza ,łapcie szczęście w dłonie,

Każda chwila cenna póki ,w serduszku żar płonie.

O MIŁOŚCI

20 października 2011

O MIŁOŚCI !

Czyli bajdurzenie o motorze motywacji w życiu

Wznioślejszych O Miłości ! -słów nie ma w miłości!

O Miłości ! -w smutkach jest ,w grzechu jest i w radości.

Uczucie z głębin serca nieskończonej miary,

Tak jak Jezus Łazarza ,wskrzesza wszelkie wiary.

Potrafi wzlecieć nad skłon uczuciowy matki.

Dmucha delikatny dech w kruchych żagle statki.

Można by rzec ,kiedy sztorm bezbronną łupinę

Chciałby ją unicestwić ,podsyca drwinę

Rozgłaszając szeptami pieśni szanty wzniosłe,

Nad bezmiar oceanów w kipieli radosne.

Tuli owada w pąku ,rozdziela od rosy

Jak przez szkło ,gdy motylek pyszny ,w duchu bosy

Nagle rozpostarł skrzydła ,targa swe wyrzuty

W strachu zmoknięcia skrzydeł ,żali swoje smuty.

Podpowiada śląc promyk kojący obawy,

Że promyk świeci w świecie ,wysuszy mu trawy.

Miłości ,ach Ty Miłości !

Z uwielbienia aż do złości.

Nigdy Ty nie masz nicości !

Poczym z złości do radości .

Jesteś istota iskry ,która strzela z ognia

Tli się podtrzymując żar ,ożywa pochodnia

Nieśmiało przeganiając zaułki ciemności,

Pajęczyny ogania ,wybiela dla gości.

Wprowadza niepokojem blask dreszczu z ekstazą

Jakby wciągane siłą  ,kolejnych fal ,fazą.

Takie dręczycielki co to niby szydzą

Jednak niby tak nie jest niby tak się wstydzą,

Małe szały wnętrzności ożywiają lęki,

Świeżości narodziny wykrzyczane z męki,

Wtem tak naraz bul szczodry obfity a wiotki

Tę pustynię gorzkości zamienia w czas słodki.

Ty jak wena nas wodzisz ,tak jak u artysty.

Raz mętny obraz brzydki to znowu przejrzysty.

Z Twych źródeł przejrzystości z czystym spojrzeniem

Niezmąconym nic ducha jakże wdzięcznym brzmieniem.

Lub kompozycja fiołków ,eliksirów ponęty,

Zamieniasz się w ten perfum zdolny do zachęty.

Ulotną chwili myślą a zarazem wieczną

Tak jakby niepojętych mar natury ,sprzeczną.

Siły chwil życia zmieniasz czerpiąc je z wszechświata,

Niczym piorun gdzieś chmurę błyskiem z ziemią swata.

Nie jest ważne czy mżysto ,jak zmoknięta skóra.

Ty Miłości ,Tyś sama w sobie -Tyś natura,

Zwykłych hormonów ludzkich a z nich wyobraźni,

Uniesienia rozkoszy ,płaczu prawie z kaźni.

Bądź koleżanką ,lubą , da Bóg przyjaciele.

Zostań ty ze mną ,zostań Miłości w mym ciele.

Zostańże o w mej głowie nic więcej nie proszę,

Chociaż nieraz te gorzkie ,twe kwasy ja znoszę.

Miłości -Ty jak strzyga nad nurtem potoku

Ulotna niewidzialna w czaru swym uroku,

Ponętna Ty i ckliwa zarazem zdradliwa

Łatwowierna ,beztroska jakże znowu chciwa.

Niby słońce poranku co pobudza wrzosy,

A potem jak ta burza ,co grzmi na trzy głosy,

Wracasz tu litościwa ,karmiąca mnie z dłoni,

Znów w chwili niedostępna ,skryta w głębi - stroni.

Ciężki walec na drodze ,ubijasz i tłoczysz,

Nie omijasz zakrętów ,czasem krwią pobroczysz.

Lecz to nic ,nie jest znowu żeby straszne ,aż tak

Straszne i okrutne jest na pewno Ciebie brak.

Szlachetność jaka z ciebie dopiero się wysłania

Ludziom naiwnym , głupim ,niczego nie wzbrania.

Bądźże wiecznym cokołem gromu twojej bieli

Tych  ,co to cię nie znają ,żeby się zwiedzieli.

Pustki myślenia uszły gdzieś tam do lamusa,

Wdarła chęć życzliwości ,nawet jeśli kusa,

Nawet obdarta ,bez szat i splamiona w czynie

Nadto i tak zwycięży ,zabłyśnie ,nie zginie.

Tak rozkojarzyć wielce potrafisz ,o Ty mnie,

Jest mi lekko ,przepraszam ,lecz kończę niechybnie.

Wiedziesz na pokuszenie ,niejednego pana

Jakby w przebraniu damy wysyłasz szatana.

Wice wersa w miłości ,tuż owego zgiełku

Bez swej rozwagi uczuć  ,będziemy w piekiełku.

Tak w codziennym ferworze głośnym walki bycia

Bez miłości ,Ty Miłość ,Ty wiesz ,nie ma życia.

Jeśli strofy piszą Ci ,a pisują wieszcze,

Ty istniejesz miłości ,Ty istniejesz jeszcze!?

MOTYL

29 października 2011

MOTYL

Na cóż tak w mękach motyl wychodzi z poczwary

Gdy jest mu dobrze ,ciepło ,nad bezmiar jest w wiary

Sili się sam tak kruchy w nieznane żywioły?

Smutek więzienny wyzbyć ,strząsnąć by być goły,

Starej skorupy uciec ,pozbyć oblepienia.

Przeistoczyć w owoc ,stać w światłe oślepienia ,

Poczuć tę siły iskrę nowego rodzaju.

Ślepo -nie świadom  jeszcze ,dąży tak do raju.

29 października 2011

ZBOŻE

Poukładane kłosy łanów jak bezmiar -zboże

Stoi na polu w ciszy ,nie szumi ,nie może.

Tylko szeleści cicho dojrzewając w słońcu.

Powszednim chlebem potem stanąć się na końcu.

Forma istoty życia której źdźbło pnie się w górę

By się uwolnić ,rozsiać ,tworzyć nową chmurę

Małych zalążków życia dla siebie w zamiarze.

Dostrzegł cel człowiek ,łyka to życie w nadmiarze

Nie widząc straty łona co wydaje owe

Jak złodziej wydarł , trwoniąc ,łapie później głowę.

Nie słyszał pieśni żalu w żniwnych ferworach ,żął,

Tylko to szelest kosy ,otarł pot ,chciwie wziął.

EKSTREMALNOŚCI?

12 listopada 2011

Ekstremalności?

Na paralotni wzbijam się w przestworza,

Zaszczyty górskie odwiedzam i morza,

Kraje nicości ,otchłani ,bezmiary,

Wiszące chmury ,wietrzyska zamiary.

Taki latawiec bez sznura uwięzi ,

Który nie siądzie nigdy na gałęzi.

Jak myśl przeniknie ,by deliberować,

Móc wszystko dotknąć ,szeroko obcować.

Miast krztusić ,dławić w codzienności bycia

Otwieram płuca ,chcąc zachłysnąć życia.

Połykam lazur podniebnego puchu.

Tak właśnie marzę -gniotąc flaki w brzuchu .

URWISY I ŻABY

24 maja 2010

URWISY I ŻABY

Mały Stasiu ,urwis wielki

Wybrał się sam po cukierki.

Ze dwie dyszki ma w kieszeni

Zaraz w sklepie je zamieni.

Tak umyślał sobie w głowie

Lecz po drodze ,słyszy w rowie,

Coś się pluska .Kumpel z klasy

Głośne robi w nim hałasy.

Brodzi w wodzie po kolana,

Łapie żaby już od rana.

Nagania je do słoika,

Ciężko mu jest , każda dzika.

Nie przeraża to bobasa,

Utaplany jest do pasa.

Trzyma Marek słoik w dłoni

I zawzięcie żaby goni.

Jedną miał w słoiku prawie,

Ale bokiem czmychła  w trawie,

Drugą w ręce ,już ją ściska

Też uciekła ,taka śliska.

Przygląda się z góry Stachu.

Obeznany jest w tym fachu .

-Dawaj słoik z tamtej strony

Podpowiada zawiedzony

I podwija swe rękawy,

Taki z niego kumpel klawy.

Wskoczył szybko bez rozkazu

Sam chce złapać sześć od razu.

Wyrwał słoik już zastawia

-Ale cwana !-Wejść odmawia

-Nagoń je tu ,zastaw !-Nogą !

-Nie tak !-Tutaj !-Uciec mogą !

Bitwa w błocie nie na żarty,

Jeden drugi tak uparty.

Wystraszone skaczą żaby,

Między nimi dwa te draby.

-Pomysł taki jest chłopaki

-Trzeba koszyk byle jaki

-A najlepiej wiklinowy

-Kupił właśnie tata nowy .

Odezwał się Jasiu z brzegu

Był w pobliżu ,przyszedł w biegu,

W majtkach tylko ,cały goły.

-Skoczę szybko do stodoły.

Nie minęło dwie minuty

Ledwo zdążył ściągnąć buty

Zjazd na pupie z wielkim krzykiem,

Tak się spieszył Jaś z koszykiem.

Nie potrzeba większej frajdy,

Śmieją kumple się z ciamajdy.

Depczą chlapią z jednej strony

Z drugiej rów już zagrodzony.

Przystawili wiklinowy

Taty Jaśka koszyk nowy.

Wreszcie są w niewoli żaby,

Cieszą się ogromnie szkraby.

W tym zapale poświęceniu

Zapomnieli o jedzeniu,

Zapomnieli o obiedzie

Ach te żaby .Wszystkie w biedzie.

-Fajny jest dziś dzień wakacji

I nie koniec smyków akcji

Marek ,pierwszy był do grzechu,

Za brzuch złapał się ze śmiechu.

Przyszedł właśnie mu do głowy

Pomysł na te żaby nowy.

Wielkie ma fantazji wodze.

-Sklep spożywczy jest po drodze.

-To się właśnie dobrze składa.

Stach radośnie odpowiada.

W pędzie kosz we trzech tachają

I z pięćdziesiąt żab w nim mają .

Pani w sklepie przerażona.

Trójka brzdąców ubłocona

Stoją razem na wprost lady.

-Chcemy kupić czekolady.

Wyjął Stach z kieszeni kasę

Mokrych drobnych całą masę.

-Będzie tutaj ze dwie dychy,

I wybuchły  głośne chichy .

Ze stoickim Jaś spokojem

Był w westernie dziś kowbojem,

Brew na oku nie drży wcale

I na licu kamień stale.

Kopnął koszyk lewą nogą,

Żaby z kosza wyjść już mogą.

Patrzy trójka z swą przekorą

Żabki sklepu będą zmorą.

Nie czekały wcale płazy

I wylazły te okazy.

Skaczą w górę i na boki

Takie żabie  robią skoki.

-Proszę chłopcy czekolada.

Oni chórem -marmolada,

-Dzisiaj właśnie tak się składa

-Marmolada marmolada.

-Tu nie teatr nie przedszkole

-Ja was zaraz trzech wyszkolę,

-Swędzą was te brudne dupy?

-Brać mi szybko te zakupy!

-Cyrki w domu  !-tam możecie

-A nie w sklepie  ,rozumiecie.

Tak się pani ze złościła

Była przecież taka miła.

Wtem na ladzie żabka skacze.

-Ja wam tego nie wybaczę!

-Wy hultaje małe zbóje!

-Wszystkie flaki wam wypruje!

Łap za miotłę i przed ladę,

Zobaczyła -żab -paradę.

Opadły jej ręce obie.

Żaba ją po nodze skrobie.

W wielkim szale pełnym złości;

-Ja wam porachuje kości!

Krzyczy ,piszczy ,skomli ,ryczy

Gruby ciężki babsztyl byczy.

Chłopcy widzą nie przelewki,

Babsztyl w sklepie nadto krewki.

-Przebrała się chyba miarka,

Cicho gada Stach do Marka.

-Wina Jaśka to jest cała,

-Ta łachudra koszyk pchała!

-Twoja wina !-Jaś na Marka,

-Sami sobie łapcie !- narka!

-Lepiej jak nas tu nie będzie,

Szepnął Stach i zanim w pędzie.

Marek widzi co się dzieje

Też ze sklepu szybko wieje.

Schowali się za mur gruby

Nie chcą przecież swojej zguby.

Pani żaby łapie sama

Ponoć -łapała do rana.

Pamięć długa jest o sprawie,

Ze dwa lata będzie prawie.

Omijają sklep z daleka,

Dobrze wiedzą ,co ich czeka.

Lecz tą trójkę nic nie zraża.

Choć bolesna czasem gaża

Za te głupie ich wybryki

Cóż -we krwi to mają smyki .

Są to kumple z jednej klasy.

W swych wyczynach wielkie asy.

Sławni razem w całej szkole,

Acz książkowe wielkie mole.

ŻNIWA I OLA

26 października 2011

OLA I ŻNIWA

Pewnego razu gdy szedłem w pole

Tuż blisko żyta spotkałem Olę

Tak rezolutna miło się śmiała

Jakby czekała jakby coś chciała

Zrzuciłem kosę szybko na miedzę

Swymi oczami Oleńkę śledzę

Jest zawstydzona spuściła oczka

Lecz nie zrobiła do tyłu kroczka

Podszedłem bliżej wziąłem za rękę

Drugą włożyłem jej pod sukienkę

Nic nie mówiła spokojnie stała

Dała mi buzi też tego chciała

Koszę to żyto przecież są żniwa

Ostra ma kosa nie jest leniwa

Jak to na roli wciąż tu robota

Ja rolnik młody to  jest ochota

STARA BAJKA NOWA BAJKA W ROLI GŁÓWNEJ SKRĘT I FAJKA

Czyli jak to jest na haju!

2 września 2010

Jedna bajka druga bajka

U krasnala w zębach fajka

Stoi sobie w mym ogródku

Puszcza dymek po cichutku

Palił fajkę rak ukradkiem

Miał kłopoty z własnym tatkiem

Dostał za nią tęgie smary

Chociaż krasnal taki stary

Puścić tato sam chciał dyma

Temu burdę z synem wszczynał

Bo i ojciec -myślał wolno

Potem piwo sobie golnął

Po nim przeszły wszelkie złości

Przylał przecież mu z miłości

A z miłości ,do zwyczaju

Sam jest z bajkowego kraju

Kraju fajki i tytoniu

Nie rozumiesz to gamoniu

Kto raz został nałogowcem

Zawsze skręci na manowce

To już koniec pierwszej bajki

Rzadko kto używa fajki

Jak już palić lepiej skręty

I zagłębić się w odmęty

Bajki drugiej nowej ery

I wyczyniać w niej numery

No więc czas już do ogródka

Poczęstować krasnoludka

Niech spróbuje mały trawki

Może będzie miał zajawki

Się rozumie odlot w chmury

Nawet w bajce Świat ponury

Łyknął krasnal dymów kilka

Miła się zrobiła chwilka

To jest trawka nie jak fajka

Krasnal odparł - ale bajka

Parę dymów tyle cudów

Wreszcie życie jest bez nudów

Po co śpiąca mi królewna

Zimna ,drętwa , cała z drewna

Do niczego baba taka

Choć jam krasnal to mam ptaka

Tyle lat jest na uwięzi

Aż mnie skręca aż mnie mierzi

Gdzie jest burdel tutaj stary

Czas mi ziścić me omary

Tak odezwał się z powagą

Jestem krasnal z wielką lagą

Prowadź stary do burdelu

Pozwól doznać personelu

Jest jak w bajce wszystko mogę

Jeszcze skręta daj na drogę

Parę dymów tak owocnych

Przysporzy mi czynów mocnych

Nie zawiodę personelu

Przecież idę w jednym celu

To ci krasnal dam marychę

Będziesz krasnal teraz w dychę

Moce twoje przerobowe

Uszczęśliwią nawet krowę

Wnet zapomni o swym byku

Będziesz wielki skurczybyku

Gieroj mocny nad gieroje

Daje na to słowo moje

Ale jeden jest warunek

Czy masz kasę na ten trunek

Co to kasa ++++ Mele pecie

Wy krasnale co nie wiecie

Forsa szmalec no pieniądze

Bez niej krasnal na bok rządze

Jak to ,u was też się płaci

Nawet Krasnal się nie szmaci

Wolę stać już w tym ogródku

Pogrążony dalej w smutku

Pykać znowu swoją fajkę

Niż mam płacić za tą bajkę

To choć wyrzuć coś na piwo

A załatwię darmo żniwo

Dobrze stary mecie pecie

Krasnal trzyma w toalecie

Tam gdzie sedes w dole w dziurze

Od odpływu w grubej rurze

Szczero złote są dukaty

Użyj synu do zapłaty

Aleś krasnal jest rozchwiany

Musisz zdrowo być naćpany

Tam gdzie gówna złoto leży

Kto ci krasnal w to uwierzy

Jeśli nie chcesz no to nie wierz

I dukatów moich nie bierz

Że się własnych gówien brzydzisz

Sam ze siebie synu szydzisz

Co ty krasnal bredzisz bratku

Chcesz mnie zmusić do upadku

Do upadku mej godności

Skąd tak wiele masz podłości

Powiem tobie na ostatku

Dawno jesteś sam w upadku

Już mnie gadka z tobą sierdzi

Żaden grosz synu nie śmierdzi

Tam gdzie złoto tam i gówno

Razem w parze chodzą równo

Kto wyciągnie wnioski z tego

Zawsze złoto będzie jego

Skarby złote czy gówniane

Tajemnicą są owiane

Każdy krasnal skarb swój chowa

Jest w legendzie o tym mowa

Kto używa dobrej trawki

Na ten temat ma zajawki

Puszcza wodze swej fantazji

Z dymkiem przy każdej okazji

PEKAES

29 listopada

PEKAES

Ta robota jest dla ludzi

Fajna taka nic nie nudzi

Z kierownicą do sukcesu

Bądź kierowcą pekaesu

Autobusem pędzi drogą

Gaz przyciska jedną nogą

Druga mu na sprzęgle wisi

Czy to mnisi ?wszyscy cisi

Ot kierowca wyścigowy

Młody szofer jedzie nowy

Zwolnic gazu nie chce mu się

Blady strach padł w autobusie

Z kierownicą do sukcesu

Jest kierowca pekaesu

A... kierowca i beztroski….

Mija miasta mija wioski

Szofer nie jest byle jaki

Po co patrzeć mu na znaki

Ograniczą mu swobodę

Mógłby komuś zrobić szkodę

Na zakręcie rzuca zadem

Żona czeka go z obiadem

Z kierownicą do sukcesu

Tylko w firmie pekaesu

MASZYNERIA ŻYWA

29 listopada

MASZYNERIA ŻYWA

Miasto beton słowem preria

Idzie drogą maszyneria

Długie nogi cienka w pasie

Czy by aby pchnąć nam da się

Jak motyla gąsienica

Na kapuście tkwi jak lwica

Tak ta maszyneria żywa

Do działania mężczyzn wzywa

Czy w tej prerii betonowej

Móc mieć baczność presji nowej

Co z za węgła wyszła w chwili

Żeby chłopcy się dziwili

Bo ci chłopcy to głuptaki

Takie morskie dziwne ptaki

Pogubieni w oceanie

Taką władzę mają panie

Maszyneria artyleria

Sprytna w bitwie kawaleria

W betonowej prerii miasta

Kwieci cudnych nam wyrasta

Zagubieni zapomniani

W tym betonie nie są sami

W maszynerii nam nadzieja

Dreszcz w wolności -łap złodzieja

BĄCZEK

29 listopada 2011

BĄCZEK

Lata bączek koło łączek

Niema nóżek ani rączek

Tylko mocne dwa skrzydełka

I naturę ma diabełka

Tu użądli tam upili

Nie usiedzi ani chwili

Cały czas jest w ciągłym ruchu

Nie posmyrasz go po brzuchu

Nawet nocna ćma zaradna

Nie usidli bączka żadna

Tak się bączek kręci w wirze

Gdzie jest krewka tam ją zliże

Tak jak motyl z kwiatka w kwiatek

Taki bączek ma swój światek

Wszystkie pszczoły ,osy ,muchy

Chciały z bączkiem mieć maluchy

Każda za nim fruwa ,lata

Przemierzyły już pół świata

Chciały bączka złapać w sidła

Wkrótce każdej mina zbrzydła

Nie rozumią  baby z trawy

Że ten bączek taki żwawy

Skąd ten wigor tak owocny

Jest kawaler -temu mocny.

GĄSIENICA

29 listopada 2011

GĄSIENICA

Gąsienica na kapuście

Rozmyślała o rozpuście

Swoim skrytym chytrym stylem

Chciała romans mieć z motylem

Gdy nażarła się do syta

Pomysł nowy w głowie świta

Kwaśne soki w tej kapuście

Nie pomogą mi w rozpuście

Takie chodzą ponoć plotki

Motyl lubi nektar słodki

Wyskoczyła na marchewkę

Robi soczek na nalewkę

Roztwór lepki kolor krwisty

Efekt będzie zajebisty

Usiadł motyl w soku strużki

Przykleiły mu się nóżki

Ani w lewo ani w prawo

Mam cię motyl mam na klawo

Gąsienicy radość wielka

Oderwała mu skrzydełka

Nie rób motyl ze mnie winnej

Byś nie uciekł mi do innej

Wszystko robię to z miłości

Wiem -tak kochają prości

DARMOZJAD

29 listopada 2011

DARMOZJAD

Mówić o tym nie wypada

Mam ja w domu darmozjada

Leży ciągle mój osiłek

Drażni każdy go wysiłek

Mówię sprzątnij -on żenada

Napraw gniazdko -weź sąsiada

Chociaż zróbże dziś śniadanie

On śpi dalej i nie wstanie

Gdy mu kiszki w marsza grają

Ledwo nogi z łóżka wstają

Po nich cielsko toczy wolno

I odzywa się namolno

Daj mi szybko coś do żarcia

Nie mam w nim żadnego wsparcia

Nawet w nocy ten skurczybyk

Jak zarżnięty twardo śpi byk

O robocie nie ma mowy

Już wyrywam włosy z głowy

Opadają obie ręce

Dokąd żyć mam w takiej męce

Już chcę kopnąć w dupę dziada

On mi wtedy odpowiada

Zastanów się ty kobieto

Czy ty jesteś mi podnietą

KONIK POLNY

29 listopada 2011

KONIK POLNY

Na trawniku konik polny

Wykonuje zawód wolny

Zamiast skrzypiec ma gitarę

Bałamuci każdą szparę

Ogier nader rozrywkowy

W tańcu dzwonią mu podkowy

Nie odpuści i chabecie

Zaraz siądzie jej na grzbiecie

I modliszka się nudziła

Tyle kopyt jaka siła

Zagrał konik na gitarze

I oboje tańczą w parze

Jemu w głowie rock en role

Ona mówi bluesa wolę

Wszystko jedno co chcesz luba

Twoja cnota moja zguba

Podniecała go tak dupa

Zażartował konik z głupa

A była kobita

Wyciągnął kopyta

WAŻKA

29 listopada 2011

WAŻKA

Pająk krzyżak do swej sieci

Łapie wszystko co podleci

Czy to komar czy też mucha

Każdy owad pająk dmucha

Raz z wizytą wpadła ważka

Ważka to jak z mlekiem kaszka

Wydmuchał ją w trzy sekundy

Nie dotrzymał końca rundy

Zawiedziona wielce ważka

Wcale nie chce znać już ptaszka

Odwiedziła więc motyla

I z motylkiem krótka chwila

Poleciała do dzięcioła

Dzięcioł kowal jej podoła

Masz ty dzięcioł siłę w dzióbie

Niech mi dzięcioł też podłubie

Dzięcioł myśli ale gratka

Z mocą dzióbnął tak owadka

Aż przetrącił ważce krzyże

Że się ważka nie wyliże

Co się będzie męczyć ważka

Stała się przysmakiem ptaszka

Z tego morał mamy taki

Zwyrodniałe są te ptaki

TRUTEŃ

29 listopada 1011

TRUTEŃ

Na bławatku młoda pszczoła

Leży sobie cała goła

Sprytny truteń w żółte paski

Chciał się dobrać do tej laski

Chłopak nie miał nic pojęcia

Jak udawać przed nią księcia

Przyniósł dla niej garczek miodu

Lecz nie chciała był bez lodu

Słońce grzeje ciepła pszczółka

Zamiast lodu dał ogórka

Nie muszą być w żółte paski

Takie lody też chcą laski