ŻNIWA I OLA

26 października 2011

OLA I ŻNIWA

Pewnego razu gdy szedłem w pole

Tuż blisko żyta spotkałem Olę

Tak rezolutna miło się śmiała

Jakby czekała jakby coś chciała

Zrzuciłem kosę szybko na miedzę

Swymi oczami Oleńkę śledzę

Jest zawstydzona spuściła oczka

Lecz nie zrobiła do tyłu kroczka

Podszedłem bliżej wziąłem za rękę

Drugą włożyłem jej pod sukienkę

Nic nie mówiła spokojnie stała

Dała mi buzi też tego chciała

Koszę to żyto przecież są żniwa

Ostra ma kosa nie jest leniwa

Jak to na roli wciąż tu robota

Ja rolnik młody to  jest ochota