PAWIAN

28 maja 2012

Postać ta na świecie znana.

Każdy przecież zna pawiana.

Afrykańska to małpa

Lubi z ludzi robić głupa.

Jest rodzina a w niej tata,

Przed nim każdy w strachu zmiata

Ale tylko kiedy zły,

Pokazuje wtedy kły.

Jest i mama opiekunka

Pawianiątek ,ich piastunka.

Latorośle tak nieznośne

Dość ,że broją ,jeszcze głośne.

Jak się wczepi na barana,

Jego mama tak kochana

Musi nosić cały dzień,

Mały pawian taki leń.

Gdy ma humor czasem tata

Też po drzewach z małym lata

Jak u ludzi ,zamiast wózka,

Na barana jest przewózka.

Są problemy tez rodzinne

Może jednak trochę inne

No ,małpie troszkę takie,

Kto pchłę w sierści szybko złapie.

Iska mama ,tata iska

Mały piska i tez iska.
rytuały takie mają,

Ciągle wszyscy się iskają.

Nic nie robią ,głównie jedzą

I na drzewach sobie siedzą.

Potem wszyscy po wieczerzy,

Jak należy każdy leży .

Nic nie ruszy ich w tym buszu,

Brak im wtedy animuszu.

Lecz gdy lampart blisko stoi

Każdy się okropnie boi.

Słychać piski ,słychać wrzaski

I gałęzi słychać trzaski.

Już nie leżą bez obciachu.

Gdzie popadnie wieją w strachu.

Jak uciekną gdzieś daleko

Mały pije mamy mleko,

Futro zaś poprawia tata

Znów im wszystko w koło lata.

Takie  życie jest pawiana ,

Małpa wszystkim w świecie znana.

Nie oglądaj jej w ZOO z bliska

Bo się strasznie pawian ciska!