OKOŃ

 Niech pomyślę !
Niech pomyślę !
Okoń pływa w rzece Wiśle ?
Na pół metra ?
Taki wielki ?
Zbieg okoliczności wszelki ,
Bo niedawno w tym korycie 
Całe w nim wymarło życie .
Nawet trawy na dnie rzeki 
Brązowe miały wypieki .

Lecz ten Okoń całkiem spory 
Wcale nie był nigdy chory !?

To on nie jest zwykła ryba ?
To kosmita jakiś chyba ?

Były takie tu pogłoski ,
Na cenzurze , wyższej troski ,

Że latały tu talerze !?
No co ty !
Ja w to nie wierzę !

Z tych talerzy tych okoni 
Wysypali w wody toni 
Jak z chmur deszczu całe tony ,
Aż nurt rzeki był wzburzony !
Widzieli to ludzie z bliska ,
Przyszli na te dziwowiska .
W chwilę znikły im talerze .

No co ty !?
Ja w to nie wierzę !

Pytałem naocznego świadka ,
Że życiowa jego gradka ! 
Bił się w piersi na dwie ręce .
Ryby nie zje nigdy więcej !

Czyli teraz , w rzece Wiśle ?
Niech pomyślę !
Niech pomyślę !
Kosmicznym mówimy bycie ?!
Nasze skończyło się życie ?!

Na dziejowym są zakręcie .
Znikli obaj w tym momencie .
Chwilkę były znów talerze !

Nie wiem jak wy ?
Ja w to wierzę !