Islandia

5 kwietnia 2013

Gdzie zielenią się na skale

Kłęby traw tak niebywale,

Pośród mchów i zmarzlin błota,

Mieszka sobie Siewka Złota.

Pod biegunem jest wysepka,

Morskich ptaków to kolebka.

Maskonury ,Edredony

Obok Siewki mają domy.

Żywy gejzer wolno pryka,

Zmarzły lód oparem łyka.

To znów wulkan pobrzmi echem ,

Mglista zorza, jest uśmiechem.

Jakby ,niewidzialne duszki

Na skinienie różdżki ,wróżki

W tej poświacie chłodu życia,

Różnobarwne niespożycia

Kłębią się i troją w bycie,

Pochłaniając się sowicie

A zarazem ,równowaga

W dominacji ,pcha powaga,

W sił żywiołów dostojeństwa.

Twórcze typy narzeczeństwa

W oblubieństwu się kołają,

Jakby z chęci się doznają.

Krewka toczy tlen pierwiastka.

Taka bajka czy powiastka

O zdrętwiałej bryłce błota.

Złota Wyspa! Żyć ochota!