CZAR MOTYLA

21 Marca 2013

Jakiż pyszny wśród motyli!?

Nie zapomni nikt tej chwili

Kolorowej ,tak bajecznie,

Obraz cudny pomni wiecznie,

Zieleń łąki ,pąki kwiecia.

Śliczny motyl wolno wzleciał

Zasłuchany w czaru flecie,

Niczym tancerz w swym balecie.

Jakby nutki wypłynęły

Z wnętrz radości i stanęły

W śród cokołów firmamentu.

Niesłyszalny głos lamentu

Co przyciąga uniesienia,

Upraszając łask spełnienia.

Ach ! Jak pląsa z macierzanką,

Krąg zatoczył ,jak z kochanką

Się rozstaje ,skrzydłem muska

Jakby całus  kwiatu łuska,

Delikatny powab czaru.

Feromony wciąż  nektaru

Jak hipnoza ,w uniesieniu

Symfonicznych szeptów drżeniu

Opętania ,afonicznej

Chwili zostać ,chce magicznej.

Nie odlatuj mój kochanku ,

Zostań zemną ,przy poranku

Świeżej rosy ,w brzasku słońca,

Zostań zemną , wciąż , bez końca.

Uwiedziony kwiat muśnięciem

Jakby ronił łzy za księciem.

Lecz Don Juan chce udręki.

Iskrę zasiał wiecznej męki.

Pomnij pąku ty motyla,

Jakaż słodsza jest idylla

Od mojego pocałunku?

Gdym kosztował się w twym trunku.