MILKA

14 maja 2010

MILKA

Jeden Szwajcar przy zagrodzie

Trzymał krowę na swobodzie

Łąki miał hektarów kilka,

Pasła mu się na nich Milka.

Ogrodzone jest pastwisko

I z zagrody na nie blisko.

Co dzień Milka skubie trawkę

Szwajcar w domu pije kawkę,

Patrzy dumnie na swą lube

Jaką on ma w domu chlubę.

W Ameryce ,w Europie,

Również w Azji jest na topie.

Co dzień głaszcze ją i ściska,

Bardzo tak jest jemu bliska.

Co dzień pielęgnuje ,pieści,

Co dzień forsa mu szeleści.

Zżyci prawie są miłością,

Dogadują się z łatwością.

Własnoręcznie  on ją doi

Ona zaś ,cierpliwie stoi.

Mówi do niej ciepłe słówka;

-Jaka jesteś dobra krówka,

-Jakie wymię miękkie twoje,

-Jest mi miło gdy cię doję.

Całe lata trwa sielanka

Do pewnego mu poranka;

Chciał udoić trochę mleka

Lecz mu krowa z mlekiem zwleka.

Mówi do niej ;Moja Milka

Przecież to jest jedna chwilka

-Umów mam dotrzymać kilka,

-Puść to mleko wreszcie Milka.

Krowa muczy ,patrzy dziwnie,

Jak z nie nacka łebem kiwnie

Nagle ,weźmie go na rogi,

Szwajcar w strachu szybko w nogi.

-O ty krowo wstrętna podła

-Ty swojego będziesz bodła!?

Góral on jest z krwi i kości.

Wziął siekierę w pełnej złości

Już ma pacnąć krowę w rogi?

-Mężu !nie bądź taki srogi!

Krzyczy żona przerażona.

-Krowa nasza znarowiona!

-Co nie widzisz jak się kręci,

-Ma dziś krowa inne chęci.

-Dawaj prędko po buhaja

-Jeśli nie ? To będą jaja!

Buhaj przyszedł do zagrody

Krowie zrobił dość wygody,

Miła dalej trwa sielanka

Do pewnego znów poranka.

Każda krowa znarowiona

Musi być zaspokojona.

Nie pomoże tu głaskanie ,

Nie pomoże tęgie lanie.

Mądry Szwajcar na zagrodzie

Musi myśleć o wygodzie!