W starym , dużym , ciemnym borze ,
W co uwierzyć nikt nie może ,
Żyją sobie Krasnoludki
I tam mają domki budki .
Jakie piękne , cudne jakie ?
Kolorowe i wszelakie .
I niebieskie i czerwone
I różowe i zielone .
Jak landrynki , mandarynki
I skarbonki małe świnki ,
I czerwone muchomory
I kapusty , kalafiory .
No , bajkowe wszystkie takie ,
Takie fajne . Nie , jednakie .
Istne cuda ! Cudawianki !
Jak niezwykłe układanki .
Krasnoludki małe ludki ,
Takie małe jak żołędzie ,
Krzątają się tutaj wszędzie .
Barwni tacy jak motyle ,
Nie przestają , choć na chwilę .
Zgrabnie , skrzętnie jak w paradzie .
Zgrani , zgodni w swej gromadzie .
Jak te mrówki pracowici
I Uczynni i sowici .
Na tym świecie ideały .
Szkoda , że ich świat tak mały
I ukryty w ciemnym borze .
Nikt zobaczyć ich nie może .
Może był by świat dzisiejszy
Dużo lepszy . Przyjażniejszy .
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz