PIŻMAK

 Łapać ! Trzymać tego szczura !
A szczur szybko daje nura .
Tylko po nim widać oko 
Rozchodzące się szeroko .

Nie ma szczur spokoju chwilę ,
Znowu przyszły te debile .
Znów ratuje skórę swoją .
Łachudry nic się nie boją !

- Życia nie mam nad tą rzeką .
- Czas wyruszyć mi daleko .
- Mą oazę znaleźć muszę .
- Czym prędzej więc w drogę ruszę .

Przeszedł nockę i dzień cały 
Już go nóżki zabolały .
Usiadł biedny , wciąż dygoce ,
Prześladują go złe moce .

- Przecież zawsze grzecznym byłem .
- Czym ja sobie zasłużyłem ,
- Na mój życia los tak marny ?
- W perspektywie , ciągle czarny .

Płacze Piżmak tak nad sobą .
- Inni żyć inaczej mogą .
- Nikt nie tępi tak jak szczura ,
- Jam nie szczur ! A rzeczna natura !

- To jest przecież proste takie .
- Życie wszystkich jest jednakie .
- W każdym życiu serce bije 
- Tak jak twoje , tak też czyjeś .

Piżmak!