POJAWIA SIĘ I ZNIKA

Najpierw olśnienie ,potem zachwyty,

Piorun uderzył ,spojrzenia spoił,

Dreszcze motyli dwoił i troił.

Człowiek tak patrzy ,jakby był wryty.

Lecz życie płynie ,wpada w zakręty

I nim spostrzeżesz -w tej głębi toni

Zawirowania losu ironii

Chytrze rwie brzegi ,skrywa w odmęty.

Miłość przychodzi potem umyka.

Może wejdź ,zajrzyj w odmęt sumienia,

Postaw pytania ,stać przebaczenia ?

Żal jak skorupa chęci zamyka.