Mazurki I Wróbelki

17 styczeń 2013

Ptasząt wielka jest rodzina.

Każdy ptaszek ma kuzyna,

Matkę ,ojca ,brata ,wujka.

Tak skowronek ,jak jaskółka.

I Mazurek ,ptaszek płowy

Co zamieszkał las dąbrowy,

Gdzie chowają się wiewiórki,

Jeże ,sarny i przepiórki,

Lisy ,wilki i jelenie,

Jedno takie miał marzenie.

Poznać wszystkich swych kuzynów,

Wujków ,ciotki i ich synów

I ich córki ,jeśli da się.

Za rodziną tęskni ptasie.

Więc poleciał w wiejskie pola,

Łąk zagonów ,blisko rola,

Na niej żyto i pszenica

A w nich kąkol i mietlica,

Wszelkich stanów ,raj dla ptaków.

Można najeść się robaków

I ziarenek różnej trawy,

Można ćwierkać bez obawy.

Gdzie beztrosko i bezpiecznie ,

Słowem ,można tu żyć -wiecznie.

Kłosek żyta w słońcu lśniący

Widok ten ,przyzywający.

Każdy ptak ,choćby nie wiem co?!

Musi  popróbować źdźbło!

Tak pomyślał nasz Mazurek.

Jak podwodny smukły nurek

Zapikował w zboże z góry,

Z góry chyżo na pazury.

I z polotem ,ptasim wdziękiem,

I magicznej dozy  lękiem

Wylądował w łan zbóż żyta

Gdzie sił ziaren niespożyta,

Jakby winogrona kiście

W słońcu mieniły soczyście.

Wśród tych kłosów są porosty,

Kwiaty ,fioletowe osty,

Można zoczyć polne maki

Odziane w czerwone fraki.

Między nimi ,barw przecinki,

Mienią inne się roślinki.

Nad tą łąką łanów zboża

Rójka trzmieli bzyka hoża

A w źdźbłach żyta ,niczym w lasku,

W promienistym słońca blasku

Siedzi sobie ptaszków chmara.

Melodyjna  Ćwirków gwara

Ćwierkiem tirli ,jakże cudna

Uchu miła ,nigdy nudna.

Jego nutki !-tak mu znane,

Tak radosne i kochane.

W mig zrozumiał nasz Mazurek

Że jest rodem z tych podwórek.

Jest z tej łąki ,z łanu tego

Jakże sercu mu drogiego.

Zakończyły się rozterki.

Są Mazurki i Wróbelki

Wróblowate oba rody,

Odprawiały w zbożu gody.

Ucieszyło się ptaszysko.

Trwało ptasie weselisko,

Żenił jeden się Wróbelek

Dalszy kuzyn ,Trelelelek.

Mazurkówna narzeczona

Ma być przyszła jego żona.

Spotkał ojca i mateczkę,

Spotkał wuja i cioteczkę,

I kuzynki i kuzynów,

I ich córki i ich synów ,

I sąsiadkę i sąsiada,

Trwa rodzinna tu biesiada.

Już dowiedział się Mazurek

Szary wróbel -jego wujek

Z siostrą ojca jest żonaty.

Ród mazurków wróblowaty!

Między nimi ta różnica;

U Mazurka inne lica.

Na policzkach czarne plamy.

Po tym ptaki rozpoznamy.

Żyją w zgodzie oba rody,

Czasem wspólne mają gody.